صعود به قله قاش مستان

به اطلاع کلیه اعضای تیم کوهنوردی شرکت فراورش وعلاقمندان به رشته کوهنوردی میرساند برنامه صعود به قله ۴۵۵۰ متری قاش مستان یا بیژن3(دنا) درتاریخ 12/6/92 لغایت 15/6/92 برگزارمیگردد. لذا خواهشمنداست جهت ثبت نام به شماره تلفن داخلی 4154 ویا 09168198412 حداکثرتا تاریخ 10/6/92 اقدام  نمائید. 

وسایل مورد نیار دراین برنامه : کوله پشتی- کیسه خواب- کفش مناسب کوهنوردی - باتوم- زیرانداز- کلا- عینک -البسه گرم و وسایل کوهنوردی وداشتن بیمه ورزشی الزامی است. 

زمان حرکت:  روزسه شنبه : ازمسجدشهرکت بعثت  ساعت 22 

 ماهشهر : ایران خودرو روبروی پمپ ینزین ساعت 20/22 

ماهشهر : فلکه دانشگاه ساعت 30/22  

زمان برگشت  : روزجمعه 15/6/92 ساعت با هماهنگی سرپرست گروه

نویسنده/ ودبیرهیئت : ناجی ثاجبی   

ازکوهستانم

  خیلی ساده میگویم

              تابرای همه قابل درک باشد

                 ازاهالی ی زمین بودم بازمین بودم

                    نمیدانم ناگهان چه شد

                       زمین کوچک بود؟من کوچک بودم؟

                          ازجنس آنهانبودم؟آنهاازجنس من نبودن؟

                             قدرشان راندانستم؟آنهاقدرم راندانستن؟

              هرچه که بودبکارهم نیامدیم واوضاع بیخ پیداکرد.

                    رانده شدم ورهاگشتم

                       درسرزمین بی کسی های مطلق

                             تااینکه بدره های بی انتهازیبای کوهستان رسیدم

                               ودرقله هایش پروازکودکی ام به اوج رسید.

                                 اکنون میدانم که دیگراززمین نیستم

                                     ازکوهستانم وکوهستان مالک من است

                                           وزمین وانسانهادوست من..........

 نویسنده/ ودبیرهیئت : ناجی ثاجبی

طنین جان بخش آزادی

گاهی اوقات برای رسیدن به محلی خلوت وآرام بی تابی میکنم 

         مدتهاراه میروم 

                 ازهمه میگذرم 

                        تادیدگان بهت زده ازگردش روزگاررابه سکوتی سرشار 

                            ازصداقت بسپارم 

       تادمی بی حرکت به محیط خیره شود 

                 ولذت همنشینی باآزادی راتحربه کند 

                               آه ای انسانهاچه راحت آزادی ی خودرامیفروشید 

          میگویندحق گرفتنی است 

                نه...... 

                         درزمانه ای که بازی ی قدرت یکی است وقانونی که ازآن 

                               استخراج میشودیک جمله راطراحی  

                                      ومحافظت میکند 

                                         فقیرفقیرتروغنی غنی تر 

                                                              حق گرفتنی نیست 

                         به کوهستانها بیائیدتاطنین جان بخش آزادی رابشنوید 

                                               مالک تمام زیبائیهاشوید 

                                                        وبزرگی رابدوش بکشید..........  

نویسنده/ ودبیرهیئت: ناجی ثاجبی

فرودهای پر حادثه

فرودهای پر حادثه 

این لحظات سخت و آزار دهنده که هیچ کاری هم از دستمان بر نمی آید شاید به استناد سخن حضرت مولانا کوشش بیهوده به از خفتگی باشد.

بیشتر اسیبهای  کوهنوردی هنگام فرود اتفاق می افتد بعضی از منابع به بیش از 80% اشاره کرده اند. تجربیات ما از حوادث سالهای اخیر کوهنوردی و همیالیا نوردی هم همین مسئله را نشان میدهد چه در کوهنوردان آماتور و چه در کوهنوردان حرفه ای که نمونه های بسیاری را نیز میتوان نام برد. (دکتر بهالو، لیلا اسفندیاری و...) ولی براستی چرا فرود حتی برای کوهنوردان حرفه ای و توانمند هم آبستن حادثه است؟

1-  سبکبار بودن

بسیاری از کوهنوردان برای اینکه فشارکمتری را هنگام صعود به قله تحمل کنند و یا بتوانند سرعت حرکت بیشتری داشته باشند و یا گاه ضعف و نا آمادگی خود را بپوشانند با کوله باری سبک بدون به همراه بردن حداقل امکانات اقدام به صعود بخصوص از کمپ های آخر و یا در صعود های یکروزه میکنند. این افراد بنا را بر این میگذارند که در مسیر هیچ اتفاق غیر منتظره ای رخ نخواهد داد. هوا خراب نخواهد شد، راه را گم نخواهند کرد، اتفاقی برای کسی نخواهد افتاد و ... و این یعنی سپردن سلامت و جان خود به احتمالات و قضا و قدر. بسیاری از این کوهنوردان به راحتی صعود می کنند و باز میگردند اما اگر کوچکترین تغیری ایجاد شود، راهی به خطا رفته شود، بادی بوزد، برفی بیاید، مهی جلوی دید را بگیرد (که بسیار هم پیش می آید ) آنگاه ...

برای نمونه میتوان به حادثه دماوند برای تیم کوهنوردی هرمزگان نام برد که نبود اندک وسایل شب مانی کمی آب و غذا باعث شد تا شب مانی ساده به فاجعه ای بزرگ بینجامد.

2- اعتماد به هوشیار ماندن هنگام باز گشت

بسیاری از کوهنوردان هنگام برنامه ریزی برای بازگشت به توانمندیهای خود در حالت عادی تکیه میکنند توانایی هایی چون: قدرت بدنی، توان مسیر خوانی، توان نقشه خوانی، تجربه کوهنوردی و... در حالیکه بخصوص در ارتفاع در صعودهای سنگین در آب و هوای سرد و مخصوصا در هیمالیا به هیچ عنوان کوهنوردان نباید به هوشیاری و توان ذهنی و در نتیجه قدرت بدنی خود هنگام بازگشت اعتماد کنند زیرا به دلایل متفاوت هوشیاری و توان ذهنی انسان در ارتفاعات بلند و در صعودهای سنگین به شدت کاهش یافته و تخریب میشود. آثار ارتفاع بخصوص در منطقه مرگ، طولانی شدن ماندن در ارتفاع، سرما وهیپوترمیا وعوارض آن،  کمبود آب بدن ناشی از تعریق و فعالیت سنگین، کاهش شدید انرژی ناشی از فعالیت و بی اشتهایی و اشکالات تغذیه ای در برنامه ها که معمولا پیش می آید، تخلیه انرژی عواملی هستند که هرکدام به تنهایی برای از بین بردن هوشیاری انسان کافی هستند، حال اینکه در کوهستان و بخصوص در ارتفاعات بلند معمولا همه همراه هم میباشند و بخصوص آسیبهای ناشی از ارتفاع و کمبود اکسیژن و سرما و هیپو ترمیا به شدت باعث اختلال در قضاوت و زوال عقل و هوشیاری میشود. آنگاه انسان نه تنها نمیتواند از توانمندیهای خود بهره ببرد  بلکه حتی نمیتواند در شریط خاص و حتی عادی قضاوت درستی داشته باشد. هرچه زمان صعود بیشتر شود هرچه به ساعات پایانی روز نزدیک شویم این مشکل بیشتر و حاد تر میشود و در نتیجه در هنگام فرود که معمولا پایان روز و پایان صعود است بسیار بیشتر به چشم می آید. باید به خاطر داشت که هوشیاری انسان در پایان یک صعود سنگین در باز گشت از هیمالیا نمیتواند چندان قابل اعتماد باشد.

3      اشتباه در مسیر خوانی

آنچه انسان از طبیعت هنگام صعود میبیند با آنچه هنگام فرود دیده میشود بسیار متفاوت است. به این علت گفته میشود در صعود همیشه پس از چند گام برگردید به پشت سر بنگرید و مسیر بازگشت را با خود مرور کنید کوهنورد موفق کسی است که فرودش را از اولین لحظه صعود آغاز کند و در تمام مسیر حتی یک لحظه از اندیشیدن به بازگشت غافل نشود. بسیاری از دو راهی ها، پرتگاه ها، پپستی ها و بلندیها و ... هنگام بازگشت است که دیده میشوند و اگر در راه صعود  ارزیابی نشده باشند می توانند مشکلات بسیار به بار آورند.

4-     صعود تا آخرین نفس تا آخرین لحظه

لذت رسیدن به قله، تلاش برای هدر نرفتن زحمات انسان، فکر کردن به عواقب و حرف و حدیثهای صعود نکردن، همه و همه باعث میشود که گاه کوهنوردان دل به دریا بزنند و تمام داشته هایشان را در راه صعود ورسیدن به قله صرف کنند و آنگاه هنگام بازگشت با توجه به خطرات پیش گفت در پایان صعود و در پایان روز، خسته با هوشیاریی کمتر از حد طبیعی وقتی که دیگر آن نیروی عظیم که انسان را به قله میکشاند جای خود را به خواب آلودگی و خستگی و بی حوصلگی و نرسیدن فرود میدهد به فکر بازگشتن بیفتند.

5-    آثار روانی

همیشه رسیدن به قله انگیزه انسان را چند برابر میکند و این انگیزه بر بسیاری از چیزها و ناتوانی ها غلبه میکند اما هنگام باز گشت دیگر از آن انگیزه قوی خبری نیست. اندکی اشتباه، اندکی ناملایمت، کمی ناپایداری جوی میتواند انسان خسته و نه چندان هوشیار و سرمازده را به راهی بی باز گشت بکشاند

سخن آخر

شاید بتوان دلائل دیگری نیز به این مقوله ها برای خطر ناک بودن فرود اضافه کرد که مسلما همفکری دو ستان، همنوردان و اساتید گرامی میتواند به پربار شدن این مطلب کمک کند. اما بیاید برای همیشه یک بار دیگر به خاطر بسپاریم که بسیاری از حوادث کوهنوردی در راه بازگشت است که بوقوع می آیند. بیاید فرود را هیچگاه دست کم نگیریم. بیاید از اولین لحظه صعود به بازگشتن بیندیشیم. بیاید بکوشیم تا همه وقت و توانمان را بدون توجه به باز گشت صرف صعود نکنیم. بیایید یادمان باشد که کوهنوردی با سالم برگشتن است که به پایان میرسد. بیاید چشمهای نگران مانده بر در را که بازگشت عزیزانشان را به انتظار نشسته اند هیچگاه فراموش نکنیم.

دکتر فرید عباسی دزفولی

تابستان - 92

نویسنده / ودبیرهیئت : ناجی ثاجبی

ویژگیهای کوهنورد واقعی

ویژگیهای کوهنورد واقعی 

هر رشته ورزشی علاوه بر پرورش جسم، سعی دارد روح، روان و خلاقیت فرد را در عالیترین شکل خود به منصه ظهور رساند در نتیجه هر ورزشی خصوصیت خاص خود را دارد و مهمترین ویژگی اخلاقی کوهنوردان عبارتند از:

* به طبیعت عشق می ورزند و هنر زندگی را در سازگاری با طبیعت می بینند، نه ستیز و جنگ با آن ( هم هوایی نمونه بارز این سازگاری است). 

* از کندن و سوزاندن گلها، گیاهان و بوته ها پرهیز می کند.

* عاشقانه به رسیدن قله می اندیشند اما نه به هرشکلی. در صورت نرسیدن به قله، صعود مجدد را در برنامه ریزی آینده خود قرار می دهند. 

*شجاعت و احتیاط را با هم دارند و به زنده ماندن و برگشت سالم خود و همنوردان علاقمنداند. 

*رعایت حال همنوردان را می کنند و با آنها صادق هستند. دوست دارند باهم به قله برسند. 

*از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند و روحیه تعاون از خصوصیت بارز آنهاست.

*همواره یاریگر حریف خود هستند و دست او را می گیرند و در صورت لزوم حمایتش می کنند. 

*امیدوار و با شهامت اند همواره قدرت اراده و استقامت خود را افزایش می دهند. 

* صبر و شکیبایی از صفت بارز آنهاست. با همنوردان تبادل نظر می کنند و به دیگران احترام می گذارند و نظر آنها را محترم می شمارند. 

نویسنده /ودبیرهیئت :‌ناجی ثاجبی