رسان انسان..........

   

کدامین اشک آهی شد که سنگ بر سنگ می لغزد

               بغیر از آدمی و آدمیت درجهان هر چیز می ارزد

                  گرفته وحشت وحشی تمام شهر را یکسر

                    همه از هم گریزاند و تن در قبر میلرزد

                          دگر گشتند انسان همه در عمق تاریکی

                                نه وجدانی؟ نه ایمانی ؟ که دزد از دزد میدزد

                                  نمانده اعتمادی درمیان خلق پابرجا

                        رسان انسا ن که ازحالش نوای عشق برخیزد...........